Mamallapuram (21-26 Ocak)

Pondicherry’de bir gece kaldiktan sonra derhal Mamallapuram denilen Bengal korfezine nazir sayfiye mekanina yola cikiyorum (tekrar kuzeye yani Chennai’a dogru) Burasi Bacpackeristan diye tabir edilen yani Avrupa, Kuzey Amerika, Avustralya, Yeni Zelanda ve Israil’den ipini koparan genclerin solugu aldigi mekanlardan biri. (Ama yine de sasirtici derecede orta yasli ve emekli nufus da var) Mekan gayet hos. Plaji ve okyanusu gorunce resmen cosuyorum. Icim icime sigmiyor. (Minneapolis’i Aralik’in sonunda en son biraktigimda eksi 15 dereceydi) Kumsalin uzerinde sira sira balik restoranlari var. Son derece low key bir tempo hakim. Tamam eyvallah ama benim acayip yadirgadigim bir sekilde kesinlikle bir parti, veya eglence icin zaman veya mekan ayrilmamis. Icki servis eden mekanlarin tumu saat 11’de kapaniyor. Zaten saat 11’den sonra da herkes odasina cekiliyor. Bayagi garip bir durum. Ama sevdim ortami. Zaten bu tarz plaj mekanlari benim dogal yasam alanim. Burda dort gece geciricem.

Plajdaki restoranlarin baliklari taze, sonucta gozumun onunde tutuluyor. Ama ben maalesef sevemedim buranin baliklarini. Pek tadi tuzu yok. Kalamar bile kalamar gibi degil. Valla akdeniz merkezcilik, gastronomik tutuculuk filan yapmiyorum. Bir sekilde olmamis. Napalim saglik olsun. Zaten okyanus baligindan ne bekliyorsun.

Mamallapuram'da ikinci gunumde 'a 60 ruppee ye kiraladigim derme catma bir bisikletle Tirukalukundram denilen kasabaya yolculuk ettim. Maksadim Vedhagiriswarar isminde hakim bir tepede olan konumuyla unlu tapinagi ziyaret etmek. Tabi amacim tapinakdan ziyade tepeye cikip manzarayi seyretmek. Katedilecek mesafe 17 km, yani gidis donus onumde 34 km mesafe var, o da hersey tikirinda giderse (ki gitmedi). Ben sorula sorula Bagdat bulunur misali, onume gelene "haci, Tirukalukundram a burdan mi gidiyoruz" diye soruyorum durmadan, sagolsun herkes cok yardimci oluyor. Ama nedense git git yol bitmiyor. Goz var nizam var, 17 km dedigin benim surmekte oldugum skindirik bisikletle bile bir sekilde en fazla 1 saatte katedilir, nedir yani. Daha sonra (google maps marifetiyle) farkediyorum ki yol sordugum amcalar agabeyler beni bayagi dolambacli bir rotaya sevketmisler. Daha dogrusu ilk yol sordugum kisiden temiz kazik yemisim, sonrakilerin cok da yapacaklari birsey yokdu zira bayagi bir yol gitmistim zaten. Gidis donus toplamda 34 yerine yaklasik 48 km yol yaptim, ama bayagi bir mekan da gormus oldum. Hindistan'in koysel peyzajini ozumsedim.

Vedhagiriswarar tapinagina ogleden sonra 2 gibi variyorum. (yola oglen cikmistim) ama ogreniyorum ki tapinak 4 e kadar kapaliymis. "ben tapinaga girmek istemiyorum zaten, tepeye cikip tapinagin etrafindan manzaraya bakicam" dedimse de beni yukari salmadilr. tepeye cikan merdivenlere cikan kapi zincirli. Onunde bekleyen sari kiyafetli tapinak bekcisi kadina diz cokup yalvarmadigim kaldi "teyze sal beni gideyim, benim isim tapinakla degil,topografyayla." En sonunda acik acik rusvet teklif ediyorum. "hayir bu isin parayla alakasi yok" gibi birseyler soyledi. Ulan ne namusluymus bunlar beaa. Napalim uc saat orda bir sekilde vakit oldurucez. Tapinagin bahcesinde bilumum insan oturmuslar tasin ustune bekliyorlar. Maymunlar catilarda birbirini kovaliyor. Ortam sen sakrak. Tam avlunun ortasinda yaklasik 20-30 kadini yerde comelmisler rengarenk sarilariyle ilahiler soyluyorlar. orda bir haci kafilesinden bir amca gel gel isareti yapiyor. Hal hatirdan sonra karnin ac mi sorusu geliyor. Ben daha birsey demeden beni hemen arkada kurduklari sofraya aliyorlar. Comelip direk yumuluyorum yemege, agzim dolu oldugu halde "yo bondan doho vormu" diyerek yuzsuzlugun kralini yapiyorum. amca(emekli muhendismis) guler yuzlu ifadeyle yarasin kocuma der gibi bakiyor dizimin dibinde. yemek zehir gibi aci (guney hindistan mutfagi tabi ne sandin) ama yaninda gelen pidemsi seyler mukemmel. Allah razi olsun demekle yetiniyorum. Daha fazla aciktan yuzlerine vurmak istemiyorum putseviciliklerini.

Geyik fena degil ama vakit gecmiyor. Hickimse Turkiye nin ne oldugundan haberdar degil. En fazla “uzakta asya da bir ulke olsa gerek” tarzinda cevaplar geliyor. Can sikintisindan dilenci kadinlarla geyik cevirmeye basliyorum. Tabi oyle bedava geyik yok, onlar da istihkaklarini aliyorlar. (200 rupees). Sonunda saat 4 u gosteriyor! Kapi acilir acilmas ok gibi firliyorum. 500 basamagi 15 dakikada cikiyorum (bok var sanki). tepeye vardigim da terden siril siklamim. Ama manzara pek yahsiymis. Terasda biraz soluklandiktan sonra tapinaga goz ucuyla bile bakmadan inise geciyorum. Beni goren bekci, tapinak 15 dk sonra acilacak onu da bekle oyle inersin diyor...